ÇÜNKÜ,ÖYLE İŞTE

Bazen sebepsiz gelir mutsuzluklar.Çok aniden ve durup dururken ama aslında altında  yatan bi sebep olduğunu düşünürüm ,bulamam.Neyin var derler,canım sıkkın derim,neden diye sorarlar,çünkü öyle işte derim.Bilmiyorum belkide bu aniden gelen sıkkınlık halleri kendime itiraf edemediklerim,bastırdığım düşünceler,kabullenemediklerim,isteyip de elde edemediklerim.Hala bilemiyorum...

zaman: Pazartesi, Ekim 25, 2010

6 Comments to "ÇÜNKÜ,ÖYLE İŞTE"

bu bilememe muamması en iğrenç duygu değil mi

ya kesinlikle telekinesis çarpıyor gidiyor ama sebep ne bilemiyorum.

bende de çok oluyor bu durum,sanırım gerçekten kendimize itiraf edemediğimiz bazı şeyler var bunları bulmak lazım.

Belki de o dur sebep ya da başka bir şey,ama bulunması birz zor gibi sanırım.

şikayet etmeyi bırakıp, kendim için birşeyler yapmadıkça, çünkü öyle işte demeye mahkumum sanırım

Bazen olmuyor,ne yaparsan yap bazen olmuyor..