Altı kısık piştikçe koyulaşan bir hüzün var içimde.Sanki doğduğumda ciğerlerime dolan ilk nefes onu da bir köşesine yerleştirivermiş.Mutluluklarıma,kahkalarıma yamanmış,üstümde sırıtan bir his bu...

zaman: Pazar, Eylül 19, 2010

0 Comments to " "