Ne zaman eskittik şarkıları? Kaç eşya takıldı da ayağıma düşüverdim,sen geldin aklıma.Rüyamda görünce özledim seni,görünce anladım özlediğimi ve keşkelerden nefret ederdim dün gece keşkelerle uyandım,sayıklamalarımda sen vardın.Keşke o gün başka bir koltuğa geçmeseydim,ne değişirdi şimdi sadece bir soru daha birikti..
Pencereler,koridorlar şekil değiştirdi.Ne kadar acımasızdı zaman..bana hep pişmanlıkları getirtti.

Gönderen Lethe

zaman: Cumartesi, Aralık 04, 2010

6 Comments to " "

Posted by otomatik portakal ( 4 Aralık 2010 10:02 )

ben keşke dememeyi öğrendim

Posted by deeptone ( 4 Aralık 2010 15:59 )

ne güzel yazmışsın.

Posted by DOREMİ ( 5 Aralık 2010 13:49 )

Pişmanlıkların olmadığı, günleri yaşama sansın olsun güzelim..:))

Posted by Lethe ( 6 Aralık 2010 07:33 )

deep sağ ol:)

rosemary;öyle günler kimselerde de olmaz bende de:) iyi dileklerin için sağ ol :)

Posted by Adsız ( 7 Aralık 2010 09:33 )

keşke dememeyi öğrenememiş olmak.. belkide keşkelere bırakmadan yaşamalıyız, yani keşke dedikce bir keşke daha çıkıyor karşımıza. başka bir keşkeye üzüldüğümüz zamanda "kaçırdıklarımız"

Posted by Lethe ( 7 Aralık 2010 10:10 )

memento ve Zat-ı hatun bence insanların keşke dememesi gibi bir şansları yok yani zorlarsın belki eylemlerini pişman olmamak için ama bir yerden patlak veriyor zaten,bu da bir parçası yaşamın.

Yorum Gönder

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)